Op maandag 6 januari komen Sanne en Antoine in de middag aan op Malaga. We hadden besloten om met z’n zessen wat te gaan eten, blijkt Michels verjaardag opeens een grote feestdag te zijn in Spanje. Zo groot zelfs dat alles dicht is. Gelukkig genoeg in huis om thuis te eten. Sanne en Antoine zijn blij dat we hen hebben opgehaald, omdat ze anders niet bij Los Dioses waren aangekomen. Google maps leidde hen naar een plaats, 3 uur rijden van het vliegveld. Onze Los Dioses is zo klein dat het niet op de kaart staat. Er staan ook maximaal 10 huizen in het dorp.
Mooi om de ontmoeting tussen Sanne en oma te zien, maar nog mooier die tussen Antoine en oma. Hoe kunnen 2 mensen zo langs elkaar praten en toch hetzelfde zeggen. En dat ook terwijl het Kattuks af en toe zo op het Engels lijkt. We hebben een mooie avond met elkaar. Iedereen gaat op tijd naar bed want de volgende ochtend moeten we om 8 uur weg om de moeders weer naar het vliegveld te brengen. Als we daar van terug komen zitten Sanne en Antoine heerlijk in de zon, beiden nog aan het werk omdat niet alles af is gekomen. Hoe erg is het zo aan het werk te zijn?
Gelukkig snel tijd om met elkaar aan de wandel te gaan en amandelen te rapen/plukken. Voor de liefhebbers de volgende “where is Wally”, alleen dit keer in de variant where’s Sanne?
Op verzoek van Antoine besluiten we te gaan BBQ-en, leuk idee, lastige uitvoering. De buiten BBQ gaat prima aan, maar is niet goed op te stoken, waardoor het vlees niet lekker dichtgeschroeid wordt, maar alles rustig suddert. Halverwege besluiten we om o.a. de aubergine toch maar in de combi-magnetron te garen. Het mag de pret niet drukken en we genieten van de mooie middag en avond.
Op woensdag 8 januari gaan we met z’n vieren naar Ronda toe. Mijn collega Simone heeft me geadviseerd daar heen te gaan, omdat het een mooie plaats is. Daarnaast zit er in Ronda een tapas-tentje die geweldig eten maakt. Reden genoeg dus!
Antoine is onder de indruk van de Tesla, vooral van de manier waarop deze optrekt. Iedere oprit naar de snelweg roept hij “PLANE” waarop Michel het gaspedaal wat dieper intrapt en wij, net als bij het opstijgen van een vliegtuig, in onze stoelen gedrukt worden.
Ronda is een prachtige stad met adembenemende uitzichten. Het was er goed vertoeven en genoten van het heerlijke eten. Via de bergen weer terug naar huis. De ondergaande zon zette alles mooi in het licht.
