Na de lunch direct op pad voor een wandeling vanaf het mooiste strand naar de Yellow Submarine, een rots in zee die op een binnenvarende onderzeeboot lijkt. In totaal zou de wandeling ongeveer anderhalf uur duren, over smalle rotspaden hoog op de kliffen, door de bosjes en langs het strand. De heenweg lukte prima. We herkenden allerlei stukken nog van vorige jaar. Het weer was lekker en we hadden er goed de vaart in. Bij de Yellow Submarine aangekomen even pauze, bovenop het plateau. Wat een heerlijk uitzicht daar. We kwamen wel wat andere wandelaars tegen, maar er was vooral rust en ruimte.
Op de terugweg wilden we bij het mooiste strand nog even zwemmen. Maar hoe kwamen we daar weer? Het pad werd kleiner en steeds smaller, de bosjes werden dichte stuiken met hogere bomen, en we kwamen herhaaldelijk vast te zitten. We herkenden een boom, die prachtig in een kom op de rots stond. Na een moeizame klim, kwamen we een uur later weer bij die boom aan. Onze lijven werden steeds moeier en de zon kwam steeds lager te staan en was minder krachtig. In totaal hebben we een uur of vier gewandeld. Te moe en te koud om nog te gaan zwemmen in zee. Morgen maar weer gewoon het zwembad in…
