Overwinteren om de longen wat rust te geven en qua longen beter het jaar door te komen. Ook voor dit jaar het plan, maar o.a. COVID-19 zorgde lang voor twijfel. Toen het universum naast het inroepen van Rutte, die een lockdown afkondigde, ook mijn vader inzette, twijfelden we nog meer. Waar doen we goed aan? In Nederland toename aantal COVID gevallen, slechte lucht door vuurwerk, houtkachels en vochtige lucht en onmogelijkheid om geen contact te hebben met mensen. Vanwege drukte in winkels (zelfs ’s morgens om 7 uur al), kinderen en vrienden die op afstand langs komen etc. Gaan we wel, gaan we niet? Toen bleek dat er niets ernstigs was met mijn vader en het beter met hem ging na veel drinken en minder snoepen, besloten we toch te gaan. In Nederland nam het aantal COVID gevallen alleen maar toe en de plek waar wij naar toe gaan, is dun bevolkt en het aantal COVID gevallen neemt alleen maar af na een strenge lockdown. Deze werd in Frankrijk 15-12 opgeheven, alleen de avondklok bleef.
Tot op 2e kerstdag, de dag van vertrek, bleef het spannend. Zouden we wel naar Frankrijk door kunnen reizen? Kunnen we door België? Zijn er versperringen bij de grens, of kunnen we zo door? Thrillseekers als we zijn vertrokken we 2e kerstdag om 5.00 uur. En het ging voorspoedig! Na 6 uur mocht je België in en dat lukte. Geen versperring, geen politie of wat dan ook om ons de weg te versperren. Door, richting Luxemburg, waar we ook zo doorheen reden en zonder tegenslag in Franrijk aangeland. Daar alleen bij Lyon wat file en oponthoud, zodat we na 14 uur rijden op de plek van bestemming kwamen: Vallon Pont d’Arc. Zondag de dag gebruikt om bij te komen van de rit, de omgeving rond het huis te verkennen en d’Ardeche op te zoeken.
