Dag 8 Bretagne “De dag van de vriendelijke mensen”
Vandaag wat later weg omdat we nog moesten betalen en wachten tot de broodjes er waren. De km stand begon die dag met 5266 en op de camping aan zee stond deze op 5315 km. Het was een te warme en benauwde dag gisteren, waardoor ik slecht had geslapen. Al met al toch lekker op tijd op pad. Temperatuur was een stuk beter; 17˚C, heerlijk fietsweer.
Op een gegeven moment stonden we bij Estruarium even met koffie en thee te rusten en wat te fotograferen, toen 2 oude mannen aangaven dat we weg moesten omdat het zou gaan onweren en regenen. Michel gaf aan de bui de andere kant op waaide, dus dat we daar geen last van zouden hebben. Maar gedurende de rit, viel de regen, die niet zou komen, met steeds meer bakken uit de hemel. En waar het eerst alleen donderde was er ook opeens de bliksem en dichtbij. Daar stonden wij, te schuilen onder een grote boom, op een berg. Niet de beste plek om dat te doen. We wisten dat we daar weg moesten, maar waar naartoe? Gelukkig kwam er hulp. Vanuit een huis verderop riep iemand dat we onder het afdak, naast het huis, mochten schuilen. En dat deden we zo’n 20 minuten. Daarna knapte het weer wat op.
Vandaag veel boerenlandschap en een mooie dorp (Trequir), na een reuzeklim. Iedere dag komen we “dezelfde” watertoren tegen. Vandaag kwamen we voor het eerst mensen voor de 2e keer tegen. Een gezin, wat 2 dagen eerder nog 4 kinderen had, en nu nog maar 3.
Op een gegeven moment moesten we weer een berg op, toen een man met een boot op zijn aanhanger de weg versperde. Nadat hij ruimte had gemaakt vroeg hij of we zin in koffie o.i.d. hadden. We hebben beleefd bedankt hiervoor, we hadden nog een hele weg te gaan en zelf koffie en thee bij ons.
De afgelopen dagen krijgen we veel enthousiaste reacties van mensen op straat. Vandaag stond iemand zelfs te klappen voor Michels prestatie, de berg op. “Bon courage”. Gisteren viel een oudere man met stok, bijna om, toen hij Michel nakeek. En veel reacties van wandelende mensen op straat.
Op een gegeven moment een heerlijk bospad op, waar we over, onder en tussen de bomen hebben gecrost. Het pad was door de regen een blubberrivier geworden. We waren blij dat het pad naar beneden liep. Maar een kar en fietsen over omgevallen bomen krijgen, is wel een dingetje.
Bij Trequir een prachtige (te smalle) brug met water en oude huizen. Het zag er uit alsof de tijd er honderden jaren stil heeft gestaan.
De camping Municipal is aan het strand. Morgen een dagje rust om de was te doen. Michel kan zijn trainingsloopje voor de marathon dan ook weer doen.
