Dinsdag 1-2-2022
Gisteren allebei een dagje gewerkt, dus vandaag tijd om weer op pad te gaan. Na het rennen van Michel voor de 3e keer naar de kerk Igreja de São Lourenço de Almancil, oftewel de blauwe kapel. Toen we aankwamen zat de hoofdingang weer op slot. Op het bord stond dat de kapel open moest zijn. Ik zat al bijna weer in de auto, maar Michel wilde even “een rondje om de kerk”. Wat bleek, de zijingang stond open. Jammer genoeg mocht er niet gefotografeerd worden in de kerk, maar wat een indrukwekkende kapel. Ik heb een foto van het internet geplukt en die hierbij gevoegd.
Na Almancil gingen we door naar Paderne. Na het bezoek aan de ruïne vorige week, las ik dat het dorpje ook prachtig zou zijn. Kleine oude huisjes, straten met hoogteverschil, mooie kerk etc. Goede plek voor de lunch en mooie plek om doorheen te banjeren.
Toen was het tijd om een oude molen te bekijken. Eerder hadden we de borden daarvoor gezien, maar toen was het te ver wandelen. Nu met de auto ging het prima. Leuke bergweggetjes, enge en onoverzichtelijke bochten, smalle paden etc. Om 13 uur ging de molen dicht, we waren maar net op tijd. Luis had niemand meer verwacht, maar hervond zich snel. Geïnspireerd vertelde hij allerlei wetenswaardigheden over de molen. De felle zon maakte het wit en blauw van de molen nog feller.
Michel had nog een middagoverleg, waarna het echt tijd was voor een wandeling naar het strand, voor een zonsondergang onder het genot van een koel biertje.
