Vrijdag 21-1-2022
De moeders mochten vandaag bepalen waar we naar toe gingen. Ze wilden naar het mooiste strand van de Algarve toe. Op pad dus weer. Ma vind het leuk dat we op allerlei plaatsen lunchen. Allereerst gingen we een stukje op de rotsen lopen naar een plek met uitzicht op het strand. Daarna terug naar het plein met bankjes om te lunchen. Hierna de trappen af naar het strand. Ma durfde het aan, omdat we steeds even een stukje liepen en dan even rustten. Ze heeft een stok van mij geadopteerd en loopt daar goed mee. Op de moeilijke stukken een arm ter ondersteuning.
Eenmaal op het strand lag ma als een diva op het kleedje. Volop zon, dat vindt ze heerlijk. Het water won steeds meer terrein. Henny en ik gingen nog even over het strand naar de rotsen. Hoe nietig ben je daar. Henny viel in het niet bij de rosten en daar zag je de bovenkant niet eens van. Ondertussen waren ma en Michel naar een veiligere plek, hogerop het strand verhuisd.
De weg terug naar boven was een uitdaging. Eerst van het strand naar de trap, en rusten. Toen een stukje omhoog, en rusten. Zo kwamen we gestaag hoger en hoger. De lol bleef er goed in zitten en ik moest onderweg naar boven ook nog een “forever friends” foto maken. Na de klim de auto in en naar ons huis. Daar direct de tuin in om bij te komen van de vermoeiende dag; een lekker stuk gelopen en weer van alles beleefd. Onze “bejaarde pubers” moesten even bijkomen.
Heerlijk een dutje doen na een enerverende mooie dag.