Oudjaar 2019 Rond 10 uur in de ochtend landen de moeders. Ze zijn dan al flink wat uren onderweg, maar hebben er zin in en wij ook. Het is voor ons een klein uur rijden naar het vliegveld van Malaga. Omdat de rit gisteren nogal spannend was, hebben we ons wat beter ingelezen en dit keer route 2 van Gerda gevolgd. De route door een prachtig natuurpark met maar 1 steile helling. Zo kan het dus ook; zonder klotsende oksels en spierpijn van de samengeknepen billen komen we weer thuis. Over billen gesproken… Ook de moeders vinden het lastig om toiletpapier (gebruikt ja) niet als een Pavlovhondje in het toilet te gooien, maar in de prullenbak.
Oudjaar doen we niet te veel omdat iedereen nog moet bekomen van de lange dag en nieuwe indrukken. Claudia de Breij brengt ons naar het nieuwe jaar (ja, Nederlandse eigenaar, dus Nederlandse tv) en we liggen allen vrij snel daarna op bed.
De moeders gaan 7-1 weer terug naar huis toe. In de dagen hiertussen wisselen we een dag luieren en zonnen bij het huis af met uitstapjes. Zo gaan we naar een prachtig wit dorpje in de bergen; Comares. Vol met trappen en schattige huisjes.
Maar we gaan ook naar Cordoba, waar “de moskee-kerk” een grote indruk op ons maakt. Zo veel bogen, zo veel handwerk, houtsnijwerk, schilderijen, doorkijkjes etc. Te veel om te vertellen, te groots om in je hoofd een plek te geven. Daarom de dagen thuis vooral veel rust. Ontbijten in de zon, wat luieren aan het zwembad, lekker uit eten, Paella laten bezorgen of zelf wat in elkaar flansen.
We gaan ook nog een dag naar Nerja, waar we heerlijk uit eten. De auto bij een winkel geparkeerd en ook daar weer vergeten dat we in Spanje zijn. Niet alleen gaan de eettentjes dicht, maar ook de winkels. Dit keer kunnen we na 16.30 uur onze auto ophalen die achter het dichte hek staat. Gelukkig voor donker weer thuis 😉
Terwijl Michel de auto ophaalt zitten de moeders op een bankje te genieten van de zon en loop ik te fotograferen. De moeders lijken een makkelijk slachtoffer van een verkoper van tassen. Ze proberen stoïcijns te blijven en nee, nee, nee te blijven zeggen. Van een afstandje gok ik dat minstens 1 van hen een tas koopt, maar nee (nee, nee).
Verder vieren we met elkaar de verjaardag van Michel. Die dag komen ook Sanne en Antoine aan op Malaga om hier een aantal dagen te blijven, maar daarover later meer…
